Asklepios (Grieks:Ασκληπιός, Asklepios; Latijn: Aesculapius; Nederlands ook wel: Esculaap) is in de Griekse mythologie de god van geneeskunde en genezing.

Reeds voor de Griekse bloeitijd  werd Aslcepios in Thessalië als aardgod vereerd. In de vorm van een slang gaf hij bij een bron bij een heilig woud orakels, speciaal in verband met ziektes. 

Hij was de zoon van Apollo en Coronis. Ten tijden van Homerus was hij nog geen god, maar een kundig arts. Pas vanaf de 5e eeuw v.Chr. wordt hij vereerd als de god van de geneeskunst. Geleidelijk verdrong hij Apollo als genezende heiland De zwangere Coronis werd verliefd op de sterfelijke Ischys. Apollo doodde zijn ontrouwe geliefde en transformeerde (volgens Ovidius) de witte raaf die het nieuws had overgebracht in een zwarte. Hij onttrok het kind aan het lichaam van de dode moeder en Asklepios kwam in Epidaurus ter wereld. Asklepios werd door Apollo toevertrouwd aan de wijze centaur Chiron, die hem onderwees in de geneeskunde. Asklepios werd hierin zeer bedreven. De godin Athena zou hem het bloed van de Gorgo hebben gegeven, die werd onthoofd door Perseus. Het bloed van de Gorgo was zo opwekkend dat Asklepios er zelfs de doden mee kon laten herrijzen. Zeus was hier niet blij mee, hij was bang dat hierdoor de wereldorde in gevaar zou komen. Zeus doodde daarom Asklepios, met een bliksemschicht. Apollo nam hierop wraak door de Cyclopen (de vervaardigers van Zeus' bliksemschichten) te doden. Apollo werd bestraft en moest zich één jaar ten dienste stellen van een sterfelijke, Admetus, maar hij was wel in zijn opzet geslaagd aangezien Zeus Asklepios opnieuw tot leven riep. De dochters van Asklepios waren Hygieia (godin van de gezondheid) en Panacea (godin van de geneesmiddelen). Hij zou ook twee zonen hebben gehad, de bekwame geneesheren Podalirius en Machaon (genoemd door Homerus in de Ilias). Ook de bekende arts Hippokrates geldt als een afstammeling van Asklepios.

Wat precies de waarheid is is onzeker. Of Asklepios ook daadwerkelijk in Epidaurus heeft gewerkt is iets uit de overlevering. In Epidaurus is zeker een kuuroord geweest en waarschijnlijk een van de eerste georganiseerde ziekenhuizen waarvan men het bestaan weet. De legende wil dat men naar Epidaurus ging als men ziek was. Daar ontwikkelde zich het gebruik van de incubatie( tempelslaap) waarin de zieke tijdens een droom aanwijzingen krijgt voor zijn genezing: wanneer men in een droom een slang zag, was men genezen. Zodoende wordt Asklepios meestal afgebeeld met een staf waar een slang omheen kronkelt, de asklepiosstaf of esculaap. Het is al sinds eeuwen het symbool voor artsen. Ook voor apothekers wordt dit symbool gebruikt, met bovenaan de asklepiosstaf een schaal, waar de slang uit gevoed wordt. Deze schaal is het symbool van Hygieia, de godin van de gezondheid. Het heiligdom van Asklepios wordt gekenmerkt door een tempel waaronder een labyrint is gebouwd, waarin slangen werden gehouden.

De cultus verspreide zich naar Athene, Piraeus en Cos. Ook de Romeinse keizers stonden welwillend tegenover de Aslcepioscultus. In de vroeg Christelijke periode echter gaat men meer in negatieve zin kijken naar Aslcepios. Hij geneest slechtst de goeden terwijl Christus ook de zondaars helpt.